Wybierz swój kraj/region
Obecny region:
Poland (PL)
Obecny region:
Poland (PL)
Oczyszczalnia ścieków to obiekt, w którym ścieki są oczyszczane przez działanie bakterii, które trawią rozpuszczoną materię organiczną w procesach tlenowych i beztlenowych.
Tlen dostarczany na dno zbiornika napowietrzającego zaspokaja potrzeby bakterii oczyszczających.
Osad biologiczny odzyskany po osadzeniu w osadniku jest recyrkulowany do zbiornika napowietrzania w celu utrzymania wysokiego stężenia bakterii.
Po osadzeniu się kłaczków czysta woda może zostać odprowadzona do środowiska naturalnego (np. do rzeki) lub ponownie wprowadzona do procesu przemysłowego (np. do wody do mycia).
Zagęszczona część osadu jest redukowana do maksymalnej objętości, a następnie poddawana waloryzacji lub spalaniu.
Odwadnianie osadu polega na oddzieleniu fazy stałej (składającej się z materii organicznej, takiej jak mikroorganizmy i odpady powstałe w wyniku ich metabolizmu) od fazy ciekłej osadu.
Aby osiągnąć optymalne odwodnienie, konieczne jest najpierw zagęszczenie osadu. Zagęszczanie może odbywać się w sposób naturalny poprzez osadzanie na dnie osadnika lub metodami mechanicznymi.
Po zagęszczeniu osad pozostaje w stanie ciekłym o stopniu suchości około 10%, co oznacza zawartość wody na poziomie 90%.
Druga faza, odwadnianie, jest przeprowadzana mechanicznie, gdzie woda jest "zmuszana" do oddzielenia się od części stałej. W wyniku tego mechanicznego odwodnienia uzyskuje się pastowaty osad o poziomie suchości sięgającym 40%, a w przypadku suszenia słonecznego nawet 80%.
Ekstrakcja osadu jest niezbędna do prawidłowego działania oczyszczalni ścieków i optymalizacji kosztów. Rzeczywiście, jeśli objętość osadu wzrośnie w zbiorniku napowietrzania, zużycie energii do natleniania będzie musiało wzrosnąć proporcjonalnie, zwiększając w ten sposób koszty operacyjne.
Aby uzyskać optymalną wydajność oczyszczania, ważne jest, aby mieć bakterie w różnym wieku, a jeśli szybkość osadu wzrośnie, wiek osadu również wzrośnie, co doprowadzi do spadku wydajności oczyszczania.
Wreszcie, jeśli ilość osadu nadmiernie wzrośnie w zbiorniku, istnieje ryzyko zrzutu osadu do środowiska naturalnego.
Celem jest tutaj ułatwienie oddzielenia fazy ciekłej i stałej poprzez wstępne kondycjonowanie osadu.
Aby to osiągnąć, osad jest mieszany z polimerami, które zapewniają lepszą separację między fazą stałą i ciekłą.
Flokulanty w roztworze wodnym zmieszanym z osadem, dzięki swoim dodatnim lub ujemnym ładunkom, tworzą wiązania z cząsteczkami osadu.
Wiązania te, wraz z bardzo wysoką masą cząsteczkową, pomagają przyspieszyć separację cieczy od ciała stałego i tworzą kłaczki, które mogą szybciej się osadzać.
W zależności od rodzaju osadu można zastosować pełną gamę polimerów, które będą naładowane dodatnio lub ujemnie w zależności od tego, czy osad jest bardziej organiczny czy mineralny.
Po tym etapie oczyszczania osad zmieszany z polimerem zostanie poddany różnym procesom mającym na celu wydobycie jak największej ilości wody.
Pierwszym krokiem jest zagęszczanie osadu, które może odbywać się naturalnie na dnie osadnika poprzez osadzanie (bez flokulantu) lub mechanicznie, na przykład na stole odwadniającym (z flokulantem).
Po tej obróbce osad pozostaje stosunkowo płynny lub pastowaty.
Po zagęszczeniu osad jest następnie wlewany pomiędzy dwie obracające się tkaniny filtracyjne, które są stopniowo zbliżane do siebie w celu zwiększenia ciśnienia kontaktowego, umożliwiając usuwanie wody przez tkaniny. Odwodniony osad jest odzyskiwany na końcu filtra taśmowego w celu waloryzacji.
Prasa śrubowa wymaga również zagęszczonego osadu. Śruba powoli obraca się w perforowanym cylindrze, stopniowo ściskając osad, co jest możliwe dzięki tworzeniu się korka odwodnionego osadu na wylocie śruby. Woda wyekstrahowana z osadu przesącza się przez perforowany cylinder i powraca do głowicy oczyszczalni.
Wirowanie polega na przyłożeniu siły odśrodkowej do osadu w celu przyspieszenia jego osiadania, w wyniku czego powstają dwie fazy: osad (odwodniony osad) i centrat (ciecz supernatantu). Materiał osadzający się na wewnętrznej ściance jest w sposób ciągły zgarniany przez obracającą się śrubę.
Płytowa prasa filtracyjna jest najbardziej wydajnym procesem filtracji mechanicznej i odwadniania, który pozwala osiągnąć poziom suchości od 30 do 80%. Służy do odwadniania osadów ze ścieków przemysłowych i miejskich.
Geotuby są wykonane ze specjalnie zaprojektowanej tkaniny, która ogranicza drobne ciała stałe wewnątrz "worka", jednocześnie umożliwiając przesiąkanie wody przez tkaninę. Gdy woda wypływa, cząstki stałe nadal gęstnieją i konsolidują się w czasie.
Rodzina produktów Dosatron D25WL to idealne rozwiązanie do wtryskiwania ciekłego polimeru w małych oczyszczalniach ścieków (5.000 PE) lub jednostkach mobilnych.
Jednostki D25WL2 są łatwe w instalacji i nie wymagają zasilania elektrycznego do działania. Są one nawet kompatybilne z instalacjami zewnętrznymi. Zewnętrzny wtrysk ułatwiający konserwację.
Zainstalowany z "mikserem", D25WL zapewnia maksymalną homogenizację mieszaniny wody i polimeru, optymalizując oddzielanie cząstek stałych i ciekłych.
Technologia Dosatron i jej pompa dozująca polimer zapewniają jednorodne mieszanie polimeru z wodą rozcieńczającą oraz rozcieńczonego polimeru z osadem.
W zależności od procesu można uniknąć stosowania określonego systemu przygotowania polimeru, oszczędzając w ten sposób pieniądze i miejsce.
Ten zakres może być stosowany do oczyszczania osadów ściekowych, ale należy pamiętać, że jego zastosowanie będzie zależeć od rodzaju osadu i użytych chemikaliów, a także specyfikacji i wymagań systemu oczyszczania. Zaleca się zapoznanie się z instrukcjami zawartymi w podręczniku użytkownika i aktualnymi normami, aby upewnić się, że ten produkt jest odpowiedni do danego zastosowania, a jego użytkowanie jest bezpieczne i zgodne z przepisami dotyczącymi ochrony środowiska.
